Dom Pomocy Społecznej

Dom Pomocy Społecznej w Białymstoku przy ul. Baranowickiej 203 jest miejscem życia i rozwoju dla 306 osób: 102 osoby to młodzież i dzieci niepełnosprawne  intelektualnie, 168  niepełnosprawnych intelektualnie to dorośli i 36 osób przewlekle psychicznie chorych. Dom świadczy również dzienne specjalistyczne usługi opiekuńcze dla 20 osób. Korzystają z nich osoby w podeszłym wieku a pomoc ta umożliwia ich dzieciom lub bliskim pełną aktywność zawodową. Usługi specjalistyczne obejmują całą rodzinę, opiekunów i najbliższe środowisko.

        Dom prowadzi pływalnię z dwiema nieckami sportową i rekreacyjną, z której korzystają zarówno podopieczni, jak i  mieszkańcy miasta i jego okolic. Placówka  jest jednostką organizacyjną pomocy społecznej prowadzoną przez Miasto Białystok, a nadzorowaną w imieniu Prezydenta Miasta przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Białymstoku.
Dom zapewnia swoim mieszkańcom całodobową, profesjonalną opiekę oraz zindywidualizowane formy terapii, rehabilitacji, edukacji i wypoczynku. Tworzy warunki do zaspokojenia potrzeb kulturalnych, religijnych i zawodowych, w zależności od zainteresowań i możliwości podopiecznych. Dom spełnia wymogi standardów zarówno pod względem warunków bytowych, jak i organizacyjnych. Mieszkańcy w większości mają do dyspozycji pokoje dwuosobowe. Budynki i najbliższe otoczenie pozbawione jest barier architektonicznych, wszystkie pomieszczenia wyposażone są w nowoczesne sprzęty codziennego użytku. Dom dysponuje własną salą gimnastyczną, pływalnią, profesjonalnie wyposażonym kompleksem rehabilitacyjnym oraz kaplicą, zapewnia dostęp do opieki medycznej, pomocy psychologa i pedagoga oraz realizację obowiązku szkolnego na każdym poziomie. Posiada trzy samochody przystosowane do przewozu osób niepełnosprawnych, w tym jeden dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

 Ideą przewodnią Domu jest zapewnienie ciepłej, domowej atmosfery oraz bezwzględnego respektowania prawa do godności, wolności, intymności i poczucia bezpieczeństwa. Placówka jest doskonałym miejscem do codziennego życia osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych, ich samorealizacji, zaspokajania potrzeb, rozwoju według własnych upodobań i możliwości, życia w atmosferze życzliwości
i wzajemnego szacunku.